KRAJ POCHODZENIA: Wielka Brytania
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy,
szwajcarskie psy pasterskie, rasy pokrewne. Sekcja 2. l Molosy, typ dogowaty.
Nie podlegają próbom pracy.
WYGLĄD OGÓLNY: Pies krótkowłosy, krępy, przysadzisty, o
szerokiej, mocnej i zwartej budowie. Masywna głowa, dość duża w stosunku do
tułowia. Żaden element nie może być przerysowany w stopniu zakłócającym ogólną
harmonię, ani powodować wrażenia deformacji, ani nie może zakłócać dynamiki
ruchu. Część twarzowa krótka, kufa szeroka, tępo zakończona i poddarta do góry.
Tułów krótki, bardzo zwarty, kończyny masywne, muskularne i sprawne. Tylne
kończyny długie i mocne, ale nieco lżejsze niż przednie. Suki nie są tak
szeroko i mocno zbudowane jak psy.
GŁOWA I CZASZKA: Duży obwód głowy powinien (mierząc przed
uszami) odpowiadać mniej więcej wysokości w kłębie. Patrząc od przodu głowa od
żuchwy do wierzchołka czaszki powinna sprawiać wrażenie wysokiej, jak również
szerokiej i kwadratowej. Rozszerzające się na wysokości oczu policzki powinny
być mocno zaokrąglone. Patrząc z profilu głowa od potylicy do końca nosa
powinna być bardzo wysoka i krótka. Czoło płaskie, skóra na głowie powinna
tworzyć luźne fałdy, które jednak nie mogą być ani zbyt silnie wykształcone,
ani opadać na część twarzową. Kości czołowe wyraźnie zaznaczone, szerokie,
wysokie i kwadratowe; stop głęboki i szeroki. Od stopu do czubka głowy
przebiega środkiem szeroka i głęboka bruzda czołowa, która wyczuwalna jest aż
do potylicy. Część twarzowa od przedniej krawędzi kości policzkowych do czubka
nosa krótka z fałdami skóry. Kufa krótka, szeroka, zadarta do góry i od kąta
oka do kąta warg bardzo głęboka. Nos i nozdrza duże, szerokie i czarne, w
żadnym wypadku czerwone, brązowe lub wątrobiane. Czubek nosa cofnięty w stronę
oczu. Odległość mierzona od wewnętrznego kąta oka (lub od środka stopu) do
czubka nosa nie powinna być dłuższa niż odległość od czubka nosa do krawędzi
dolnej wargi. Nozdrza powinny być duże, szerokie, rozdzielone wyraźną pionową,
prostą kreską. Fafle grube, szerokie, wiszące i bardzo głębokie, zakrywające po
bokach całkowicie żuchwę, z przodu natomiast powinny sięgać do żuchwy i
zakrywać całkowicie zęby. Szczęki szerokie, masywne i graniaste. Żuchwa z
przodu znacznie dłuższa niż szczęka i wygięta do góry. Patrząc od przodu
poszczególne partie pyska muszą być symetryczne i równomiernie proporcjonalne
po obu stronach osi głowy.
OCZY: Patrząc od przodu powinny być
osadzone głęboko w czaszce i jak najbardziej oddalone od uszu. Oczy wraz ze
stopem powinny być umieszczone na jednej osi tworzącej z bruzdą czołową kąt
prosty. Rozstaw oczu szeroki, jednak tak aby ich zewnętrzne kąciki znajdowały
się jeszcze wewnątrz konturu policzków. Oczy o okrągłym kształcie, średniej
wielkości, ani zbyt głęboko osadzone, ani wyłupiaste; kolor oczu bardzo ciemny,
niemal czarny, białka nie mogą być widoczne jeżeli wzrok psa skierowany jest do
przodu.
USZY: Wysoko osadzone, tak aby patrząc
od przodu przednia ich krawędź tworzyła przedłużenie zewnętrznego konturu
czaszki w jej najwyższym punkcie. Powinny być szeroko rozstawione, wysoko nad
oczami i jak najdalej od nich. Prawidłowe są uszy małe i cienkie, w kształcie
róży, tzn. w tylnej części fałdujące się do wewnątrz i skierowane do tyłu, z
górną, przednią krawędzią skierowaną na zewnątrz i do tyłu oraz z widoczną
częściowo wewnętrzną stroną małżowiny.
UZĘBIENIE: Szczęki szerokie i
graniaste, sześć małych siekaczy umieszczonych w prostej linii pomiędzy szeroko
rozstawionymi kłami. Zęby duże i mocne, niewidoczne przy zamkniętym pysku.
Patrząc od przodu żuchwa umieszczona jest bezpośrednio i równolegle pod górną
szczęką.
SZYJA: Średniej długości (raczej krótka
niż długa), bardzo gruba, mocna i głęboka. Dobrze wysklepiona linia karku, z
dużą ilością luźnych, grubych fałd skóry w okolicach gardła, tworzących po obu
stronach, od żuchwy aż do klatki piersiowej, podgardle.
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Łopatki szerokie,
ukośne i długie, bardzo mocne i muskularne, sprawiające wrażenie jakby były
umieszczone po bokach tułowia. Obszerna, zaokrąglona i bardzo głęboka od kłębu,
aż do najniższego punktu mostka klatka piersiowa, nisko opuszczona pomiędzy
kończynami, o dużej średnicy i zaokrąglonym kształcie za przednimi kończynami
(żebra mocno wysklepione, nie płaskie). Przednie kończyny są masywne, mocne,
dobrze wykształcone, szeroko rozstawione, grube, muskularne i proste. Linia
zewnętrzna sprawia wrażenie raczej zaokrąglonej, ale kości są mocne i proste,
nie wykrzywione lub łukowato wygięte. Przednie kończyny są w stosunku do
tylnych krótkie, ale nie na tyle aby przez to grzbiet sprawiał wrażenie
długiego lub przeszkadzało to psu w ruchu i powodowało ułomny wygląd. Łokcie są
nisko umieszczone i wyraźnie odstające od tułowia. Śródręcze krótkie, proste i
mocne.
TUŁÓW: Klatka piersiowa szeroka, wysklepiona,
dobrze wykształcona i głęboka. Grzbiet krótki, mocny, w okolicy barków szeroki,
zwężający się w partii lędźwiowej. Bezpośrednio za łopatkami grzbiet musi się
lekko obniżać (to jego najniższy fragment), i od tego miejsca kręgosłup
powinien się wznosić aż do lędźwi (przy czym najwyższy punkt lędźwi umieszczony
jest wyżej niż łopatki), po czym gwałtownie opadać łukiem do ogona (tzw.
„roach-back"). Jest to charakterystyczna cecha tej rasy. Tułów z dobrze
wykształconymi, sięgającymi daleko do tyłu żebrami; brzuch podkasany, nie
obwisły.
KOŃCZYNY TYLNE: Muskularne, o mocnym
kośćcu, dłuższe od kończyn przednich, przez co partia lędźwiowa jest
wzniesiona, stawy skokowe nieznacznie katowane i nisko ustawione. Nogi długie i
muskularne od lędźwi aż do stawu skokowego; śródstopie krótkie, proste i mocne.
Kolana zaokrąglone i odstawione lekko na zewnątrz; stawy skokowe są zbliżone do
siebie, a łapy zwrócone na zewnątrz.
ŁAPY: Przednie łapy proste i zwrócone
nieco na zewnątrz, średniej wielkości, umiarkowanie zaokrąglone. Tylne łapy
okrągłe i zwarte, palce grube, wyraźnie od siebie oddzielone, wysklepione.
OGON: Nisko osadzony, u nasady prosty,
następnie wygięty na dół, okrągły. gładkowłosy, bez frędzli lub szorstkiego
włosa, średniej długości, raczej krótki niż długi, gruby u nasady i szybko
zwężający się ku cienkiemu końcowi. Noszony na dół (bez zakręcania końca ogona
do góry) i nigdy nie unoszony ponad linię grzbietu.
CHODY: Wyraźnie ciężkie i skrępowane,
podobne do poruszania się krótkimi, szybkimi kroczkami na palcach. Tylne
kończyny nie są unoszone wysoko nad ziemię, przez co odnosi się wrażenie, że
pies powłóczy nimi. W biegu jedna z łopatek może pracować mocniej.
SZATA: O delikatnej strukturze, krótka,
przylegająca i gładka (twarda tylko na skutek swojej długości i przylegania,
jednak nigdy nie jest szorstka).
UMASZCZENIE: Jednolite lub jednolite z
czarną maską, kolory zawsze błyszczące i czyste: pręgowany, rudy we wszystkich
odcieniach (jeleni, płowy, płowożółty itd.), biały i srokaty (tzn. biały w
połączeniu z jednym z wymienionych wyżej kolorów). „Dudley" (tzn. bez
pigmentu na nosie), czarny i czarny podpalany są wysoce niepożądane.
WAGA: (dostępna także tabelka z prawidłową
wagą buldoga w naszej czytelni)
Psy: 25 kg
(55 Ib)
Suki: 22,7
kg (50 Ib)
WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy
traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego
odstępstwa.
UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie
rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz