KRAJ POCHODZENIA - Niemcy.
PRZEZNACZENIE: Pies towarzyszący, służbowy i użytkowy.
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy,
szwajcarskie psy pasterskie, rasy pokrewne. Sekcja 2. l Molosy, typ dogowaty.
Podlegają próbom pracy.
WYGLĄD OGÓLNY: Rottweiler jest psem więcej niż średniej
wielkości, mocny, ani ciężkiej ani lekkiej, ani charciej budowy, o niezbyt
długich nogach. Jego proporcjonalna, zwarta i mocna sylwetka wskazuje na duża
siłę. zręczność i wytrzymałość.
PRAWIDŁOWE PROPORCJE: Długość tułowia mierzona od mostka do guza
kulszowego nie powinna przekraczać wysokości w kłębie o więcej niż 15'"c.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka:
Średniej długości, pomiędzy uszami
szeroka, linia czoła patrząc z profilu lekko wypukła, guz potyliczny dobrze
rozwinięty, lecz niezbyt silnie zaznaczony.
Stop:
Przełom czołowy wyraźnie zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos:
Dobrze wykształcona trufla nosa. raczej szeroka niż okrągła, ze stosunkowo
dużymi nozdrzami, zawsze koloru czarnego. Grzbiet nosa prosty, u nasady szeroki,
łagodnie się zwężający.
Kufa:
Nie powinna sprawiać wrażenia ani
wydłużonej ani skróconej w stosunku do mózgoczaszki.
Fafle:
Czarne, ściśle przylegające, kąciki warg zamknięte, możliwie ciemna pigmentacja
dziąseł.
Szczęki/Uzębienie:
Szczęka i żuchwa mocne i szerokie. Uzębienie mocne i kompletne (42 zęby), górne
siekacze zachodzą nożycowe na dolne.
Policzki:
Uwypuklone łuki jarzmowe.
Oczy:
W kształcie migdałów, średniej wielkości, ciemnobrązowe, powieki dobrze
przylegające.
Uszy:
Średniej wielkości, wiszące, trójkątne, szeroko rozstawione, wysoko osadzone.
Skierowane do przodu, dobrze przylegające uszy potęgują wrażenie szerokiej
głowy.
SZYJA: Mocna, umiarkowanie długa,
dobrze umięśniona, o lekko wysklepionej linii karku, sucha, bez podgardla lub
luźnej skóry.
TUŁÓW:
Grzbiet:
Prosty, mocny, zwarty.
Lędźwie:
Krótkie, mocne i głębokie.
Zad:
Szeroki, średniej długości, lekko zaokrąglony, ani prosty ani przesadnie
spadzisty,
Klatka
piersiowa: Obszerna, szeroka i głęboka (ok.50% wysokości w kłębie), z
dobrze rozwiniętym przedpiersiem i dobrze wysklepionymi żebrami.
Brzuch:
Słabizny nie podciągnięte.
OGON: Zachowany naturalny, noszony
poziomo na przedłużeniu linii grzbietu. W spoczynku swobodnie wiszący.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Oglądane z
przodu proste, ustawione nie za wąsko, przedramiona patrząc z boku proste,
nachylenie łopatki do osi poziomej tułowia wynosi ok.45 stopni.
Łopatki:
Dobrze ustawione.
Ramię:
Dobrze przylegające do tułowia.
Przedramię:
Silnie rozwinięte i dobrze umięśnione.
Śródręcze:
Lekko sprężyste, mocne, nie strome.
Łapy:
Okrągłe, palce mocno zwarte i wysklepione, opuszki twarde, pazury krótkie,
czarne i mocne.
KOŃCZYNY TYLNE:
Oglądane z
tyłu proste, ustawione nie za wąsko, w swobodnej postawie psa uda w stosunku do
kości miednicznej i do podudzia oraz podudzie w stosunku do śródstopia tworzą
kąt rozwarty.
Udo:
Średniej długości, szerokie i silnie umięśnione.
Podudzie:
Długie, mocne, szeroko i plastycznie umięśnione, mocne stawy skokowe, dobrze
katowane, nie strome.
Łapy:
Nieco dłuższe niż przednie, o mocnych, ściśle zwartych, wysklepionych palcach.
CHODY: Rottweiler jest kłusakiem; w
ruchu harmonijny, pewny, energiczny i nieskrępowany, długi wykrok, grzbiet w
ruchu stabilny i prosty.
SKÓRA:
Na głowie ściśle przylegająca, przy wytężonej uwadze może tworzyć na
czole lekkie fałdy.
SZATA:
Włos tzw. twardy, składa się z włosa okrywowego i podszerstka. Włos
okrywowy średniej długości, sztywny, gęsty, mocno przylegający, podszerstek nie
może wystawać ponad włos okrywowy. Na tylnych kończynach owłosienie nieco
dłuższe.
Umaszczenie:
Czarne z wyraźnie odgraniczonymi ciemnorudobrązowymi znaczeniami (podpalanie)
na policzkach, kufie, spodzie szyi, klatce piersiowej, nogach, jak również nad
oczami i poniżej nasady ogona.
WIELKOŚĆ I MASA:
wysokość w kłębie psa:
61 do 68 cm
61 - 62 cm -
mały
63 - 64 cm -
średni
65 - 66 cm -
duży (optymalna wielkość)
67 - 68 cm -
bardzo duży
waga:
ok.50 kg
wysokość w kłębie suki:
56 - 63 cm
56 - 57 cm -
mała
58 - 59 cm -
średnia
60 - 61 cm -
duża (optymalna wielkość)
62 - 63 cm -
bardzo duża
waga:
ok. 42 kg.
WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować
jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.
UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie
rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz